საქართველოში, სადაც მოსახლეობის უმრავლესობა ენდობა იმ რელიგიურ ინსტიტუტს, რომელსაც საკუთარ თავს მიაკუთვნებს, რელიგიურ მსახურებებზე დასწრების მაჩვენებელი ისეთივე მაღალი არ არის, როგორც ნდობა. თუმცა, როგორც ამას ამ პოსტში ვნახავთ, საქართველოში დროთა განმავლობაში განუხრელად იზრდებოდა იმ ადამიანთა რაოდენობა, რომლებიც ესწრებიან რელიგიურ მსახურებას.
როგორც ვხედავთ, 90–იანი წლებიდან მოყოლებული, საქართველოში მზარდი ტემპებით იზრდებოდა იმ ადამიანთა რიცხვი, რომლებიც რეგულარულად ესწრებოდნენ რელიგიურ მსახურებას. თუ 1992 წელს კვირაში ერთხელ და უფრო ხშირად მხოლოდ 3 პროცენტი ესწრებობა წირვა–ლოცვებს, 2013 წელს ეს რიცხვი 21 პროცენტამდე გაიზარდა.
მონაცემების შეგროვებისას არ ვიყავი განებივრებული მრავალი და მრავალმხრივი კვლევებით. შევეცედა ამეღო ერთმანეთისაგან თანაბრად დაშორებული და დროში გაშლილი მონაცემები:
1992 წელი – ცენტრალური და აღმოსავლური ევრობარომეტრის მონაცემები.
2008 წელი – კავკასიის ბარომეტრი
2013 წელი – კავკასიის ბარომეტრი
რადგანაც სლაიდის კეთებისას გამოვიყენე სხვადასხვა წლებში და მეთოდოლოგიით ჩატარებული კვლევების მონაცემები, მომიწია დამეჯამებინა ან შემესაბამებინა ცვლადები ერთმანეთთან. ხანდახან, შესაბამისობები და დაჯამება შეუძლებელი იყო. მაგალითად, 2003 წლის მონაცემებში არ იყო ვარიანტი "მხოლოდ დღესასწაულებზე". ამით აიხსნება მონაცემების დინამიკის დარღვევა 2003 წელს სხვა წლებთან შედარებით.
No comments:
Post a Comment